محققان شرکت پاناسونیک موفق به ساخت پنل‌هایی برای تصفیه آب با استفاده از نور خورشید و فوتوکاتالیست‌ها شدند.

به گزارش کلبه نجوم 2 به نقل از ایسنا ، با توجه به نقش حیاتی استفاده از منابع آب سالم در کنترل بیماری‌های واگیردار، محققان شرکت پاناسونیک موفق به طراحی سیستم تصفیه‌کننده آب‌های زیرزمینی با استفاده از نور خورشید و فوتوکاتالیست‌ها شدند.

در این سیستم پیشرفته، با پیوند دی‌اکسید تیتانیوم (TiO2) در کاتالیزورهای نوری که تحت تابش نور فرابنفش خورشید قرار دارند، فرآیند پیچیده تصفیه آب انجام می‌شود و با کمک این شیوه می‌توان علاوه بر کیفیت بالای آب تصفیه آب، کمیت تولید آب را نیز حفظ کرد.

محققان شرکت پاناسونیک با انجام آزمایش محصول خود در کشور هند دریافتند که با توجه به آلودگی آب‌های زیرزمینی، استفاده از این سیستم به حفظ سلامت مردم کمک می‌کند، چرا که بیش از 70 درصد منابع آب آشامیدنی این کشور از سفره‌های زیرزمینی بدست می‌آید.

محققان شرکت پاناسونیک در حال طراحی سیستم تصفیه آب کوچک و قابل حمل جهت استفاده شخصی هستند.

ناسا بدنبال آزمایش سپر حرارتی بادی با الگوبرداری از حلقه بازی کودکان است که امکان ورود آرام فضاپیما به جو مریخ را فراهم می‌کند.

به گزارش کلبه نجوم 2 به نقل از ایسنا ، موشک به تنهایی نمی‌تواند برای فرود یک فضاپیما بر روی مریخ مورد استفاده قرار بگیرد؛ استفاده از چتر نجات نیز برای نشاندن فضاپیماهای بزرگ سرنشین‌دار بر سطح این سیاره کارایی ندارد.

اما فناوری سپر حرارتی بادی انجام سفر سرنشین‌دار به مریخ را تسهیل می‌کند؛ برای استفاده از این فناوری، محققان ناسا یک سپر حرارتی حلقوی طراحی کرده‌اند.

این سپر حرارتی بادی که با الگوبرداری از حلقه بازی کودکان طراحی شده است، بسیار سبک وزن است که شرایط را برای ورود آرام فضاپیمای سرنشین‌دار به جو مریخ - که نازک‌تر از جو زمین است - فراهم می‌کند.

این حلقه با نیتروژن پر شده و با یک روکش حرارتی پوشش داده می‌شود که در هنگام ورود به جو مریخ، مانند یک قارچ غول‌پیکر باز شده و از فضاپیما محافظت کند.

ناسا قصد دارد با تکمیل طراحی سپر حرارتی بادی، این فناوری را تا سال 2016 در هنگام بازگشت به جو زمین مورد آزمایش قرار دهد.

ناسا ادعای محققان روس درخصوص تهدید سیاره زمین توسط سیارک 2014UR116 را رد کرد.

به گزارش کلبه نجوم 2 به نقل از ایسنا، سیارک 400 متری 2014UR116 اواخر ماه نوامبر توسط رصدخانه MASER-II روسیه شناسایی شد و محققان این کشور اعلام کردند که این سیارک غول‌پیکر در ابعاد یک کوه می‌تواند در آینده نزدیک سیاره زمین را تهدید کرده و انفجاری بزرگتر از انفجار شهاب‌سنگ بر فراز شهر چلیابینسک روسیه ایجاد کند.

اما محققان آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL)‌ ناسا و مرکز سیاره‌ای مینور در ماساچوست با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند، سیارک 2014UR116 به هیچ‌عنوان خطری برای زمین ایجاد نخواهد کرد.

برخلاف ادعای محققان روس، این سیارک نخستین‌بار شش سال قبل شناسایی شد.

سیارک 2014UR116 هر سه سال یکبار از فاصله ایمن از کنار زمین عبور می‌کند و بررسی اخیر حرکت مداری آن نشان می‌دهد که دست‌کم تا 150 سال آینده این سیارک هیچ خطری برای زمین ایجاد نخواهد کرد.

ناسا در برنامه اجرام نزدیک به زمین (NEOs) بیش از 90 درصد سیارک‌هایی با قطر بیش از یک کیلومتر را شناسایی کرده است و قصد دارد در یک مأموریت رباتیک در دهه 2020، مدار یک سیارک را بسمت مدار ماه تغییر دهد.

ذوب شدن یخ‌ها در غرب قطب جنوب تاثیر بسزایی در کاهش میدان گرانشی زمین دارد.

به گزارش کلبه نجوم  به نقل از ایسنا- منطقه خراسان، گزارش سازمان فضایی اروپا ES شاید گزارشی تخیلی تصور شود اما حقیقت این است که از بین رفتن میزان زیادی از یخ‌ها، تغییر چشمگیری در میدان گرانشی زمین ایجاد کرده است.

از بین رفتن یخ‌های غرب قطب جنوب بین سال‌های 2009 و 2012 موجب کاهش میدان گرانش زمین در بسیاری از نواحی شده است.

هر چند این اتفاق بسیار گسترده است اما ما متوجه آن نمی‌شویم. به عنوان مثال اگر شما در قسمت راست قطب جنوب باشید هیچ وقت کم وزنی را احساس نخواهید کرد و وزن شما در اینجا از دیگر قسمت‌های جهان که قرار گیرید بیشتر خواهد بود.

این کشف جدید بر تایید هشدارهای جهانی تغییرات آب وهوایی دلالت دارد.

اگر چه ما بیشتر اوقات تصور می‌کنیم میزان جاذبه زمین ثابت است، اما قدرت نیروی گرانش زمین به مکانی که در روی آن ایستاده‌ایم و سرزمین یخی بستگی دارد.

بعد از چهار سال، ماهواره GOCE سازمان اسا میزان گرانش زمین را با جزئیات بی‌سابقه اندازه‌گیری کرده محققان اعلام کردند که تغییرات چشمگیر کاهش در گرانش زمین در قطب جنوب مشاهده می‌شود. این تغییرات با تحلیل اطلاعات ماهواره‌های آمریکا و آلمان به نام GRACE نیز تایید شد.

اگر چه این موضوع قدری ترسناک است، اما گروه دیگر در اوایل سال جاری اعلام کردند: یخچال‌های بزرگ در غرب قطب جنوب در حال فروپاشی هستند و منجر به افزایش سطح آب دریاها در چند صد سال آینده خواهد شد.

ماهواره CryoSat سازمان اسا نیز ارتفاع از سطح دریا را در تمامی نواحی زمین اندازه‌گیری و همچنین اعلام کرد که میزان از دست دادن یخ‌ها در قطب جنوب طی سه سال از سال 2009 افزایش یافته است.

این گروه امیدوارند با تفحص و تحقیق بیشتر، تغییرات میدان گرانشی زمین بر قاره قطب جنوب را بررسی کرده و تاثیر تغییرات آب وهوایی در این نواحی و کمک به پیش‌بینی بهتر افزایش سطح دریاها را در دستور کار خود قرار دهد.

یک تیمی بین‌المللی از دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند که میدان مغناطیسی زمین می‌تواند ظرف فقط 100 سال یعنی تقریبا به اندازه عمر یک انسان، تغییر جهت دهد.

به گزارش کلبه  نجوم 2 به نقل از ایسنا، این تغییر جهت بدین معناست که تمامی قطب‌نماها به جای این که قطب شمال را نشان دهند، سمت جنوب را نشان می‌دهند.

پیش‌تر تصور می‌شد مدت زمان وقوع چنین تغییر جهتی هزاران سال طول می‌کشد، با این حال، نتایج تحقیق جدید حاکی از آن است که این رخداد ممکن است سریع‌تر از آن چه تصور می‌شد، روی دهد.

در طول تاریخ سیاره زمین، جهت میدان مغناطیسی این سیاره بارها تغییر کرده است. میدان مغناطیسی دوقطبی زمین، مانند میدان مغناطیسی یک آهنربای میله‌ای، برای هزاران تا میلیون‌ها سال دارای شدت یکسان است، سپس به دلایل نامشخص، این میدان ضعیف و در نهایت جهتش معکوس می‌شود.

تحقیق جدید محققانی از ایتالیا، فرانسه، دانشگاه کلمبیا و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی نشان می‌دهد آخرین معکوس‌شدن میدان مغناطیسی زمین در 786 هزار سال پیش در حقیقت بسیار سریعتر و در کمتر از 100 سال رخ داده که این مدت زمان تقریبا به اندازه عمر یک انسان است.

بررسی‌های انجام‌شده تیم علمی مدارک جدیدی دال بر این موضوع ارائه داده که شدت میدان مغناطیسی زمین 10 برابر سریع‌تر از حد عادی کاهش یافته و این امر منجر شده تعدادی از ژئوفیزیکدان‌ها نوعی معکوس‌شدن میدان مغناطیسی را پیش‌بینی کنند.

اگرچه هیچ فاجعه مرتبطی با معکوس شدن قبلی میدان مغناطیسی زمین ثبت نشده، اما این تغییر جهت می‌تواند شبکه‌های الکتریکی را مختل و جریاناتی تولید کند که شاید آن را از بین ببرند.

چون میدان مغناطیسی از حیات در مقابل ذرات انرژی‌زای خورشید و اشعه‌های کیهانی (که هر دوی آن‌ها منجر به ظهور جهش‌های ژنتیکی می‌شوند) محافظت می‌کند، ضعیف‌شدن یا از بین‌رفتن موقت آن و سپس معکوس‌شدنش دائمی‌اش می‌تواند میزان ابتلا به سرطان‌ها را افزایش دهد.

کشفیات جدید به محققان در درک چگونگی و دلیل معکوس‌شدن قطبیت میدان مغناطیسی زمین کمک می‌کند.

جزئیات این مطالعه ماه نوامبر در Geophysical منتشر خواهد شد.

یک شرکت ژاپنی در تلاش برای واقعیت‌بخشیدن به داستان‌های علمی-تخیلی اعلام کرده تا سال 2050 یک آسانسور فضایی ساخته و آن را روانه فضا خواهد کرد.

به گزارش کلبه نجوم 2 به نقل از ایسنا، در صورت موفقیت، چنین پروژه‌ای سفرهای فضایی را دستخوش انقلاب کرده و اقتصاد جهانی را متحول خواهد کرد.

غول ساخت‌و‌ساز ژاپنی به نام شرکت «اوبایاشی» (Obayashi) مدعی است آسانسور ابداعی مسافت 96 هزار کیلومتر را در فضا طی می‌کند. گفته می‌شود خودروهای رباتیکی که توسط موتورهای خطی مغناطیسی نیرودهی می‌شوند، انسان‌ها و محموله‌ها را در این آسانسور به یک ایستگاه فضایی جدید خواهند برد و رسیدن به آن‌جا هفت روز طول می‌کشد.

شرکت ژاپنی اعلام کرده تحقق این رویاها به دلیل توسعه نانوفناوری کربن امکان‌پذیر است. بنا بر اعلام «یوجی ایشیکاوا»، مدیر تحقیقات و تولید شرکت اوبایاشی، استحکام کششی این نانولوله‌های کربنی تقریبا صد برابر کابل فولادی است.

به گفته وی، هم‌اکنون دانشمندان قادر به ساخت چنین کابلی با طول کافی نیستند و می‌توانند نانولوله‌های سه‌سانتی‌متری بسازند اما تا سال 2030 تحقق چنین آرزویی ممکن است.

یک مطالعه بین‌المللی در سال 2012 نتیجه گرفت ساخت چنین آسانسورهای فضایی با همکاری بین‌المللی امکان‌پذیر است و شرکت ژاپنی نیز در این مورد موافق است.

کارشناسان بر این باورند آسانسور فضایی می‌تواند پایان ساخت موشک‌های زمین‌محوری باشد که ساخت آن‌ها بسیار هزینه‌بر و خطرناک است. استفاده از شاتل فضایی برای ارسال هر کیلوگرم محموله به فضا 22 هزار دلار هزینه به دنبال دارد در حالی که با استفاده از آسانسور فضایی، این هزینه به 200 دلار کاهش می‌یابد.

شرکت ژاپنی هم‌اکنون در ‌حال مطالعه روی ساخت خودروهایی است که 30 نفر را در این آسانسور حمل می‌کنند.

تحقیقات جدید منجمان اروپایی به حل معمای چگونگی شکل‌گیری نوعی ابرنواختر درخشان در کهکشانی واقع در 11 میلیون سال نوری کمک می‌کند.

به گزارش کلبه نجوم 2 به نقل از ایسنا، این ابرنواختر که حاصل انفجار عظیم یک ستاره است، به مدت چندین دهه‌ نزدیک‌ترین ابرنواختر به زمین بوده و اوایل سال جاری میلادی توسط رصدخانه دانشگاه لندن کشف شد. چنین پدیده‌ای اطلاعاتی کلیدی درباره جهان و چگونگی بسط‌یافتن و تکامل کهکشان‌ها در اختیار می‌گذارد.

در این تحقیق، دانشمندان از شبکه‌های عظیم رادیوتلسکوپ‌های انگلستان و اروپا استفاده کردند که شامل هفت تلسکوپ e-MERLIN بود. این سامانه‌ها تیم علمی را قادر به شکار تصاویر بسیار عمیقی کرد که فقدان انتشارات رادیویی این ابرنواختر را آشکارسازی کردند.

ابرنواختر موردمطالعه 2014J نام دارد و به نوع la تعلق دارد. این جرم کیهانی از انفجار یک ستاره کوتوله سفید و زمانی حاصل شده که سوخت هسته درونی ستاره به اتمام رسیده و لایه‌های بیرونی‌ترش را متلاشی کرده است.

هنگامی که جرم یک ستاره کوتوله سفید به حدود 1.4 برابر خورشید افزایش می‌یابد، منفجر می‌شود. در این جا، دمای هسته آن به نقطه‌ای می‌رسد که کربن شروع به همجوشی هسته‌ای می‌کند. این رخداد به سرعت در سراسر ستاره گسترش می‌یابد و منجر به انفجاری ترموهسته‌ای فاجعه‌باری می‌شود که ستاره را می‌درد و موجب می‌شود این جرم کیهانی مانند ستاره درخشان جدیدی به نظر برسد که میلیاردها بار درخشان‌تر از خورشید است.

ابرنواخترها نقش بنیادینی در فرآیند شیمیایی کهکشان‌ها و تکامل آن‌ها ایفا می‌کنند زیرا مسئول انتشار بخش اعظم عناصر سنگین تشکیل‌دهنده کهکشان‌ها هستند و تعدادی از این عناصر در بخش درونی ستارگان عادی شکل نمی‌گیرند.

دانشمندان بر سر چگونگی شکل‌گیری این ابرنواختر تردید داشتند و نتایج جدید، اکثر مدل‌های موجود را رد می‌کند. این مطالعه به رهبری «میگوئل پرز-تورس» از شورای ملی تحقیقات اسپانیا انجام شد و جزئیات آن در مجله Astrophysical منتشر شد.